Obsoletka to - poza wszystkimi medycznymi powiązaniami - wygodna forma literacka dla nielubiących zapominać. Dla ceniących nie tylko dobre wspomnienia, bo jedną z metod szukania sensu jest dla nich analiza straty. Dla tych wreszcie, którym świadomość, że strata może nadejść w każdej chwili z każdej strony, pomaga osiągnąć szczęście. [Justyna Bargielska]

"Dom Róży" to przejmująca, bardzo osobista opowieść o starości i umieraniu w jednym w najbogatszych krajów świata. Hubert Klimko-Dobrzaniecki w najprostszy z możliwych sposób opisuje swoje życie. Ale opisuje je w sposób na tyle skupiony, czuły, uważny, że reportaż o pracy w islandzkim domu starców przeradza się w świetną literaturę. Sceny z dom starców godne są Goi lub Boscha, a Islandia jako skondensowany obraz Zachodu - poraża. Dom starców w książce Huberta Klimko-Dobrzanieckiego to wstrząsająca metafora, to wizja przyszłości naszej Zjednoczonej Europy, zanim ostatecznie zapadnie się w otchłań. "Dom Róży" to przejmująca, bardzo osobista opowieść o starości i umieraniu w jednym w najbogatszych krajów świata. Hubert Klimko-Dobrzaniecki w najprostszy z możliwych sposób opisuje swoje życie. Ale opisuje je w sposób na tyle skupiony, czuły, uważny, że reportaż o pracy w islandzkim domu starców przeradza się w świetną literaturę. Sceny z dom starców godne są Goi lub Boscha, a Islandia jako skondensowany obraz Zachodu - poraża. Dom starców w książce Huberta Klimko-Dobrzanieckiego to wstrząsająca metafora, to wizja przyszłości naszej Zjednoczonej Europy, zanim ostatecznie zapadnie się w otchłań.